Verstrik u niet in een net, u die naar inzicht streeft, maar word ziende!
Een onherroepelijke dwingende noodzaak om u van uw schuld te bevrijden rust door de eeuwige wet op u als een last die u nooit op anderen kunt afwentelen. Wat u op u laadt door uw gedachten, woorden of werken, kan niemand anders aflossen dan u zelf! Bedenk, dat anders goddelijke Gerechtigheid slechts een holle klank zou zijn, en dat daarmee ook al het andere ineen zou storten.
Daarom maak u vrij! Laat geen ogenblik voorbijgaan om een grens te stellen aan datgene wat u moet aflossen! De eerlijke wil tot het goede, het betere, die door werkelijk innerlijk doorvoeld gebed grotere kracht krijgt, brengt de verlossing!
Zonder de eerlijke, vaste wil tot het goede kan de bevrijding van schuld nooit plaatsvinden. Voortdurend zal het lagere zichzelf dan steeds weer nieuw voedsel geven om verder te kunnen bestaan en het daardoor steeds weer noodzakelijk maken uw schuld af te lossen, zonder onderbreking, zodat het voortdurend zich vernieuwende kwaad of lijden u slechts alseen en hetzelfde voorkomt! Maar het is een hele keten zonder einde, die u steeds opnieuw bindt, nog voordat het voorafgaande heeft kunnen afvallen.
Dan komt de verlossing nooit, omdat het voortdurend noodzakelijk blijft, u van schuld te bevrijden. Het is als een ketting die u aan de bodem vastgeklonken houdt. Daarbij is het gevaar heel groot, dat het nog dieper omlaag gaat. Span u daarom eindelijk in om het goede te willen, u die nog hier in het dezerzijdse, of volgens uw begrippen al in het generzijdse bent! Bij aanhoudend goed willen moet het einde van al het aflossen komen, omdat wie het goede wil en daarnaar handelt geen nieuw voedsel verschaft aan de hernieuwing van de eis om schuld af te lossen. En daardoor komt dan de bevrijding, de verlossing; alleen deze maakt het mogelijk de weg omhoog te gaan naar het Licht. Luister naar de waarschuwing! Er bestaat geen andere weg voor u! Voor niemand!
Daarmee krijgt echter ook iedereen de zekerheid, dat het nooit te laat kan zijn. Wel voor een bepaalde handeling, zeker, die moet u dan goedmaken, vereffenen, maar op het moment dat uw streven naar het goede in ernst een aanvang neemt, plaatst u de mijlpaal die het einde van de aflossing van uw schuld bepaalt, u bent dan zeker, dat dit einde eens moet komen, en uw weg omhoog zal daarmee beginnen! Dan kunt u vol vreugde aan het werk gaan om u van al uw schuld te bevrijden. Wat u dan nog overkomt, geschiedt in uw eigen belang, brengt voor u het uur van de verlossing, van de bevrijding dichterbij.
Begrijpt u nu hoe belangrijk het is, wanneer ik u aanraad, met alle kracht te beginnen met het goede willen en het rein houden van uw gedachten? Dit geen moment los te laten, maar u met al uw verlangen, al uw energie daaraan vast te klampen! Het heft u omhoog! Het verandert uzelf en uw omgeving!
Bedenk, dat ieder verblijf op aarde een korte leerschool is, en dat met het afleggen van het aardse lichaam voor uzelf niet het einde komt. U zult voortdurend leven of voortdurend sterven! Voortdurend geluk genieten of voortdurend lijden!
Wie denkt, dat met de aardse begrafenis ook voor hemzelf alles afgedaan, alles vereffend is, die kan zich beter afwenden en zijn eigen weg gaan, want daarmee wil hij alleen maar zichzelf voor de gek houden. Ontzet zal hij dan tegenover de Waarheid komen te staan en zijn lijdensweg … moeten beginnen! Zijn ware ik, ontdaan van de bescherming van zijn lichaam, waarvan de dichtheid hem als een muur omgaf, zal dan door het aan hem gelijkgeaarde worden aangetrokken, omgeven en vastgehouden.
Het maken van een begin met de ernstige wil tot het betere, dat hem zou kunnen bevrijden, hoger brengen, zal moeilijker voor hem worden en lange tijd onmogelijk, omdat hij uitsluitend aan de invloed van de gelijkgeaarde omgeving onderworpen is, die niet een dergelijke met het Licht verbonden gedachte in zich draagt, die hem zou kunnen opwekken en ondersteunen. Hij moet dubbel lijden onder alles, wat hij zichzelf heeft aangedaan.
Om die reden is het dan veel moeilijker om omhoog te komen dan in een lichaam van vlees en bloed, waar goed naast kwaad leeft, hetgeen alleen door de bescherming van het aardse lichaam mogelijk is, omdat … dit leven op aarde een leerschool is, waarbij ieder ‘ik’ de mogelijkheid is gegeven om zich overeenkomstig zijn vrije wil verder te ontwikkelen.
Span u daarom eindelijk in! De vrucht van iedere gedachte valt op u terug, hier of daarginds, u moet hem tot u nemen! Geen mens kan hieraan ontkomen!
Wat helpt het u, wanneer u probeert als een struisvogel schuw de kop in het zand te steken voor deze werkelijkheid? Zie toch de feiten moedig onder ogen! U maakt het u daardoor alleen maar gemakkelijk, want hier kunt u sneller vooruitkomen.
Maak een begin! Maar in het bewustzijn, dat al het oude moet worden vereffend. Verwacht niet, zoals vele dwazen, dat het geluk u vervolgens onmiddellijk van alle kanten in de schoot zal vallen. Misschien heeft menigeen onder u nog een geweldige keten af te lossen. Maar wie daarom de moed verliest, die schaadt alleen zichzelf, omdat het hem niet bespaard en niet afgenomen kan worden. Door te aarzelen maakt hij voor zichzelf alles alleen maar moeilijker, misschien voor lange tijd onmogelijk.
Een aansporing zou dit voor hem moeten zijn om geen uur meer voorbij te laten gaan, want met de eerste stap begint hij pas te leven! Gelukkig hij die daartoe de kracht vindt, het zal van hem afvallen, schakel na schakel. Met reusachtige sprongen kan hij voorwaarts stormen, juichend en dankbaar ook de laatste hindernissen nemen, want hij wordt vrij!
De stenen, die door zijn vroegere verkeerde handelen vóór hem waren opgestapeld als een muur die het voorwaarts gaan moest verhinderen, worden nu niet opeens uit de weg geruimd, maar integendeel met zorg vóór hem neergelegd, opdat hij ze onderkent en overwint, omdat hij zelf al zijn fouten moet goedmaken. Maar vol verbazing en bewondering ziet hij spoedig de liefde die daarbij om hem heen is, zodra hij maar de goede wil toont.
De weg wordt voor hem met tedere behoedzaamheid zo vergemakkelijkt als een moeder dat doet voor haar kind bij de eerste pogingen om te lopen. Zijn er dingen uit zijn vroegere leven, die hem in stilte angst bezorgden en die hij liever voor altijd wilde laten rusten … dan wordt hij daar geheel onverwachts vlak voor geplaatst! Hij moet beslissen, handelen. Op opvallende wijze wordt hij door bindingen daartoe gedwongen. Waagt hij het dan, de eerste stap te doen in het vertrouwen op de overwinning van het goede willen, dan ontwart zich de noodlottige knoop, hij gaat er doorheen en is ervan bevrijd.
Maar nauwelijks is deze schuld afgelost, of de volgende nadert hem al in de één of andere vorm, als het ware verlangend om ook te worden vereffend.
Zo springt de ene band na de andere los, die hem belemmerde, omlaag moest drukken. Het wordt hem zo licht te moede! En dat gevoel van lichtheid, dat menigeen onder u zeker al eens beleefde, is geen inbeelding, maar uitwerking van een werkelijk gebeuren. De aldus van druk bevrijde geest wordt licht en snelt volgens de wet van de geestelijke zwaartekracht omhoog, naar dat gebied, waar hij nu in overeenstemming met zijn lichtheid thuishoort.
Zo moet het voortdurend verder omhooggaan, het verbeide Licht tegemoet. Verkeerd willen drukt de geest omlaag en maakt hem zwaar, het goede echter stuwt hem omhoog.
Jezus wees u ook hiervoor al de natuurlijke weg die onfeilbaar naar het doel leidt, want diepe waarheid ligt besloten in de eenvoudige woorden: “Heb uw naaste lief als uzelf!”
Daarmee gaf hij de sleutel tot de vrijheid, tot de weg omhoog! Omdat als onaantastbaar geldt: wat u voor uw naaste doet, dat doet u in werkelijkheid alleen maar voor uzelf! Voor uzelf alleen, aangezien alles volgens de eeuwige wetten onvermijdelijk op uzelf terugvalt, zowel het goede als het kwade, of dit nu hier al is of pas daarginds. Het komt! Daarom is u daarmee de eenvoudigste weg gewezen, hoe u de stap naar het goede willen moet opvatten.
Met uw wezen moet u uw naaste geven, door uw aard! Niet noodzakelijkerwijs met geld en goed. Dan zouden immers de onbemiddelden van de mogelijkheid om te geven uitgesloten zijn. En in uw wezen, in dit ‘zich geven’ in de omgang met uw naaste, in uw voorkomendheid, de achting die u hem vrijwillig bewijst, is het ‘liefhebben’ gelegen waarop Jezus ons wijst, is ook de hulp gelegen, die u uw naaste biedt, omdat hij daardoor in staat wordt gesteld zichzelf te veranderen of verder zijn weg omhoog te beklimmen, omdat hij daardoor sterker kan worden.
De terugstralingen hiervan echter heffen u door hun wisselwerking snel omhoog. Door deze krijgt u steeds nieuwe kracht. In een ruisende vlucht kunt u dan het Licht tegemoet streven …
Arme dwazen, die nog kunnen vragen: “Wat win ik ermee, wanneer ik zo veel waaraan ik van oudsher gewend ben, nalaat en mijzelf verander?”
Is het een koop die gesloten moet worden? Zelfs al zouden zij er alleen maar als mens bij winnen in de zin van een edeler geaardheid, dan zou dat al voldoende beloning zijn. Maar het is oneindig veel meer! Ik herhaal: met het begin van het goede willen plaatst ieder mens ook de mijlpaal die het einde bepaalt van de noodzaak om schuld af te lossen, een noodzaak waaraan hij moet voldoen, die hij nooit kan ontlopen. Geen ander kan dit van hem overnemen.
Hij maakt dus met dit besluit, dat het einde in zicht komt van de noodzaak zich van schuld te bevrijden. Dat is zoveel waard, dat alle schatten van deze wereld daar niet tegen kunnen opwegen. Hij worstelt zich daarmee vrij van slavenketenen die hij zelf voortdurend voor zich smeedt. En daarom, sta op uit de slaap die u uitput. Kom eindelijk tot ontwaken!
Weg met de verlammende roes die de inbeelding doet ontstaan, dat de verlossing door de Heiland een vrijbrief zou zijn, waardoor u uw leven lang zorgeloos aan een ‘ik-zucht’ mag toegeven, wanneer u tenslotte maar gelovig wordt, omkeert en in het geloof aan de Heiland en zijn werk van deze aarde heengaat! Dwazen, om van de Godheid zulk armzalig, gebrekkig lapwerk te verwachten! Daarmee zou immers het kwaad in de hand worden gewerkt! Denk eraan, maak u vrij!